In memoriam: Wilbert van Leusden. 25 juli 1970 – 2020

Wilbert van Leusden


De laatste jaren zijn de contacten verwaterd tussen Wilbert en ZIJN basketbal club Achilles 71.
De bijeenkomsten beperkten zich tot een bezoek aan een trainingsavond (nog steeds op dinsdag avond) om zijn oude maten, nogmaals aan de bar uit te horen.
Altijd werd er dan geopperd om toch vooral weer aan te sluiten bij de recreanten, maar het bleef bij goede bedoelingen aan de bar maar zonder speelminuten in de sporthal.

Het was tekenend voor Wilbert dat hij sinds de jaren 90, verbonden is geweest, én gebleven aan die kleine basketbal vereniging in Nuenen dat hij in z’n hart gesloten had. Als speler, Coach en bestuurslid was hij één van die bijzondere vrijwilligers waar een vereniging niet zonder kan.

Wilbert was niet echt een begenadigd basketbal speler, maar verdedigend stond hij z’n mannetje. Een stuk graniet zo hard, die echt niet voor je aan de kant ging. Met zijn vierkante borst en uitgespreide armen werd je wel gedwongen een heuse omweg te maken als je intenties had om als aanvaller naar de basket te gaan. Uiteraard maakte Wilbert daar stevige fouten bij maar “who cares”,
tenslotte werd je tegenstander van scoren afgehouden.
Aanvallend kende Wilbert ook zo zijn eigenaardigheden. Als teamspeler moest je altijd beducht zijn op een snoeiharde, onverwachte pass, het liefst ook nog op een afstand van minder dan twee meter.
Menig teamspeler werd zo gevloerd, dat wel weer meer speeltijd voor Wilbert inhield.

Maar je hoeft zelf niet een hele goede speler te zijn om toch een goede trainer/coach te zijn. En al heel snel heeft Wilbert zich ingezet als trainer/coach. Een mooi voorbeeld dat een karakter al vroeg gevormd is en als een rode draad door het leven voert. Niet voor niets werd Wilbert in zijn latere leven leerling coördinator bij de Fontys Hogescholen. De WIL om jongeren van dienst te zijn en richting te kunnen geven paste Wilbert als een handschoen.

En zoals het zo vaak in een verenigingsstructuur gaat, kun je niet de ene activiteit stoppen zonder meteen weer een andere activiteit op te pakken. Van de sportvloer naar de vergadertafel. Een bestuur zet tenslotte de lijntjes uit en maakt het voor de leden mogelijk om onbezorgd hun sportactiviteit met plezier te kunnen beoefenen. En als bestuurslid ijverde Wilbert met name voor PLEZIER.  Sinds jaar en dag is dat kenmerkend gebleven voor Achilles ’71.

(Oud) bestuursleden, teamgenoten, veteranen maar ook spelers die de basketbal beginselen van Wilbert hebben geleerd denken met waardering en een glimlach aan je terug.

Dank je wel. 

Namens Erik Groothoff
Ex teamgenoot, bestuurder en barmaatje.